Wieś Lubatowa
leżąca na południowy zachód od Iwonicza Zdroju rozciąga się
wzdłuż rzeki Lubatówki. Istniała już w XIV
wieku, a jednym z właścicieli był prawdopodobnie słynny
Zyndram z Maszkowic, uczestnik bitwy pod Grunwaldem. Przez
dłuższy okres swego istnienia, aż do połowy XIX wieku, wieś
należała do kapituły przemyskiej. Rozwój miejscowości
zaowocował wybudowaniem na początku XX wieku okazałego
kościoła.
|
 |
|
|
|
W okresie
II wojny światowej aktywne działania prowadził
tutejszy oddział Armii Krajowej. 24 lipca 1944 roku
w pobliskim Lesie Grabińskim
Niemcy zamordowali strzałem w tył głowy 72 osoby, w
tym 38 mieszkańców Lubatowej (zostali oni pochowani
w jednej mogile przy kościele parafialnym w
Lubatowej, w miejscu tym powstał później okazały
pomnik wg projektu malarza i rzeźbiarza Stanisława
Jakubczyka). Pozostałe ofiary represji pochowano na
cmentarzu w Iwoniczu. Za bohaterską postawę
mieszkańców Lubatowej w czasie II wojny światowej
wieś została odznaczona Krzyżem Walecznych. |
|
|
|
W okresie
powojennym Lubatowa przeżywa dynamiczny rozwój,
zwiększyła się liczba mieszkańców, powstało wiele
nowych budynków użyteczności publicznej i drobnych
zakładów. |
|
Lubatówka,
wieś położona w dolinie potoku o tej samej nazwie,
na zachód od Iwonicza Zdroju. Pierwsza wzmianka o Lubatówce
pochodzi z 1410 roku, nosiła wtedy nazwę Lubatowa
Niżna i była własnością królewską. W północnej
części wsi znajdują się resztki dworu i park
podworski. |
|